И өмид!

       Күгемдәге ай,

                 суз мөкаддәс

                           ак кулың!

Кил, канатландыр

                    минем җансыз

                      күңелне – очсын ул,

Бер илаһи нурга чумсын,

                     күктә уйнап көлсен ул.